De mogelijkheid van een blote japon (2)
Ongeveer een maand geleden vertelde ik het verhaal van mevrouw Vaandregt, een Hyacinth Bucket-achtig personage dat droomde van puissant rijke schoonzoons en dat, toen die zich niet aandienden de werkelijkheid zodanig verdraaide dat ze alleen nog maar zag wat ze wilde zien.
Soms vroeg ik me af, en met mij vele anderen, hoe het mogelijk was dat zij maar niet begreep dat ze zichzelf en niet in de laatste plaats haar dochters totaal belachelijk maakte. Want natuurlijk kon het niemand iets schelen met welke man, voor mijn part vrouw, welke Vaandregt-dochter het nu precies deed, en welk beroep hij (of zij) uitoefende, en hoeveel dat nou schoof. (meer…)